NIRE BARNERA BEGIRA

 

1. Pentsamenduak puxikak bezala

Mindfulness presente egotea da, eta kontziente egotea da: beharrezkoa da jarrera irekia eta atsegina izatea jakiteko zer gertatzen den. Epaitu gabe, ez ikusiarena egin gabe eta egunerokotasunak arrastaka eramaten utzi gabe. Hemen egotea, hemen eta orain. Horrek aldaketa batzuk dakarzkizu eguneroko jokabideetan eta zeure buruarekiko eta beste pertsonenganako jarreran. Eta hori modu naturalean gertatzen da, ez duzu ezer berezia egin behar. Mindfulness da naturako fenomenoak esperimentatzea. Eguzkia azalean esperimentatzea. Ur tanta gaziak aurpegian sentitzea. Poztasuna edo tristura esperimentatzea, baina ez duzu horrekin guztiarekin ezer egin behar ez duzu erreakzionatu behar. Mindfulness-ak oraina du ardatz, modu atseginean oraingoan egotea eta present egotearekin batean.

 

Irakasleak ikasleei esango die: 

  • Gelan, giro lasai batean, bakoitza bere tokian eserita egongo da. Begiak itxi eta arnasketa egin lasai, oso lasai, burua eta gorputza konektatzeko. 
  • Orain arreta soinuetan zentratu … entzun … edozein zarata edo soinu, gela barruan edo kanpoan … 
  • Zeure buruak badaki zer egin behar duen nahasi egiten bazara … konturatzen zarenean nahasi egin zarela … burua eraman entzuten duzun edozein zarata edo soinura …. 
  • Kontzentratu zure arreta entzuten dituzun soinu eta zaratetan. 
  • Orain utziko dugu buruan ditugun pentsamendu guztiak ateratzen eta atera orduko puxika bihurtuko dira. Koloretako puxikak izango dira eta puxikak bezala zeru aldera igoko dira. 
  • Pentsamendu bakoitza puxika bat izango da, zeru aldera igoko da, igo eta igo … desagertu arte. 
  • Lasai egongo dira neska-mutilak, pentsamendu gehiago baldin badaude, puxika gehiago agertuko dira … eta ikusiko dugu nola igotzen diren zerutik gora desagertu arte 
  • Ondoren, arreta jarriko diogu arnasketari eta 10 arnasketa lasai kontatuko dira: arnasa hartu … arnasa bota... 
  • Orain begiak ireki.

Ariketa bukatu da. 

--------------

[1] GASCON AGUILAR, A.: Creciendo con Mindfulness. En casa y en la escuela, Edaf, Madril, 2017

PENTSAMENDUAK

2. Mugitu gorputza!

Danborra jotzen edo musikaren erritmoan mugituko dira ikasleak eta irakaslea (taldeko gelan izan daiteke). 

“Orain kola jarri didate oinetan (keinuak egiten ditu) ezin naiz mugitu” esango du irakasleak, eta ikasleek berdin egingo dute, keinuak imitatuz. 

  1. Mugi ditzakezu belaunak nahiz eta oinak ez mugitu? (irakasleak mugimendu egingo du erakusteko egin daitekeela). 
  2. Orain gorputz osoa mugituko dut musikari jarraituz ea zuek gai zareten!!! (musikaren bolumen gora eta behera egin ahala mugimenduak ere aldatuko dira). 
  3. Errepikatzen da hainbat aldiz: musika altuago edo baxuago edo danborra azkarrago edo polikiago jo. 
  4. Musika gelditzen denean gorputza ere gelditzen da. 
  5. “Orain erlaxatu egingo naiz” -esaten du irakasleak  eta ikasleei esango die: saiatu zuen arnasa sentitzen. 

Ariketa behin baino gehiagotan egin daiteke. 

OHARRAK. 

  • Erabil daiteke danborra zein musika. 
  • Ariketa hau errepikatu daiteke behin baino gehiagotan eta ikasleek ezagutzen dutenean, beraiek, txandaka, gidatu dezakete. 

MUGITU GORPUTZA!