• Ikasle batzuek beste batzuei esaten diete mutil batekin ez jolasteko. Mutil hori gero eta tristeago dago, gero eta bakartiago. Berak esaten du nabaritzen duela bere bizkarrean hitz egiten dutela eta ez diotela ondo begiratzen.
• Neska bat saiatzen ari da talde batean integratzen, baina ez diote jolasten uzten, ez dute gonbidatzen haiekin egotera eta bereziki badago taldetxo bat harekin sartzen dena: iraintzen dute, motxilan dituen gauzak puskatzen dizkiote…
• Mutil bati ezizenak jartzen dizkiote eta bere familiari buruzko gauza itsusiak esaten dizkiote behin eta berriz. Mutilak ez du eskolara etorri nahi, bakarrik eta triste dago, gaixorik sentitzen da.
• Mutil bati marikoi hutsa esaten diote egunero eta bere gauzak puskatzen dituzte. Aurreko astean argazki bat igo zuten Instagram-era eta berehala komentario mingarriak zabaldu ziren. Azken boladan hasi dira WhatsApp-eko mezuak bidaltzen non berarekin sartzen diren eta berriro marikoia eta horrelako gauzak esaten dizkioten. Egun hauetan ez da etorri eskolara.
• Neska talde batek beste neska bati etxerako bidean jarraitzen diote, ez diote ezer egiten, baina beldurtu egin dute. Neska beldurrez dago eskolara etortzeko eta etxera joateko, eta azken egunetan ez da etxetik ateratzen, ez bada norbaitekin.

Sonia Gineatik etorri zen duela bi ikasturte eta gure eskolara etorri zenean 3. mailan hasi zen; orain 5. mailan dago. Lehenengo unetik lagun gutxi izan ditu, oso lotsatia zen hasieran, eta gainera, gelakide talde batek hasieratik txantxak egiten zituen eta iraindu egiten zuen. Kongito, ikatza, txokolatea eta horrelakoak esaten zizkioten.Leire, gelako liderra, hasi zen erasotzen txantxetan, iletik tiratzen eta edozein gauza esaten. Sonia ez zen gai bere burua defendatzeko, isil-isilik eta burumakur gelditzen zen.

Irakasleek ez zuten ezer ikusten. Dena gertatzen zen haien bizkarretan, jolastokian, korridoreetan, komunetan... baina une batean Soniak ezin zuen gehiago eta amari kontatu zion, eta amak tutorearekin hitz egin zuen. Tutorea harrituta gelditu zen, ez zekielako ezer, baina hitz egin zuen eskolako irakasleekin eta neurriak hartu zituzten: hitz egin zuten gelako ikasleekin eta erne egon ziren jolas-orduan, baita korridoreetan ere.

Zoritxarrez, horrek guztiak bakarrik balio izan zuen dena okertzeko. Leire eta bere taldekoak konturatu zirenean Soniak gertatutakoa kontatu zuela, hasi ziren salatari esaten eta haren fama txarra zabaldu zen beste gelakideen artean.

Orduz geroztik, Sonia oso maiz gaixotzen da, batez ere taldeka lan egin behar dutenean. Duela gutxi arte nota onak ateratzen zituen, oso denbora gutxian hizkuntza ikasi zuen ikasle ona baitzen, baina azken boladan haren notak asko jaitsi dira. Ama oraingo honetan zuzendariarekin hitz egitera joan da, baina horrek erantzun dio haurren gauzak direla eta pasatuko dela, laster adiskidetuko direla berriz.

Sonia ez da berriro eskolara joan; ama oso kezkatuta zegoen eta erabaki du beste eskola batera eramatea.

Bitartean, Leire eta bere lagunek eskolako beste pertsona bat bilatu dute harekin sartzeko.

Asierrek 11 urte ditu eta deigarria da eramaten duen arropa zein ilea. Batzuetan eramaten du buru erdian ilea oso motza eta beste buru erdian ile luzea edo arropa oso koloretsua arraroa. Esan dezakegu ausarta dela, berari horrela gustatzen zaio. Baina bere gelakideak hasi dira esaten "maritxu" bat dela eta baztertzen dute jolasetatik eta egiten dituzten planetatik.

Duela hilabete batzuk ikasgelako WhatsApp-taldean hasi dira irainak bidaltzen: maritxu, itsusi, frikia, baldarra, pailazoa... Eta baita ere hura bezalako pertsona guztiekin bukatu behar dela. Gainera mezu horiek eskola osoan zabaldu dira. Mezu gehienak Ikerrek eta bere taldeko beste lagun batzuek bidaltzen dituzte.

Orduan, Asierren gurasoak Ikerren gurasoengana joan dira hitz egitera, baina horiek ez dute hitz egin nahi eta erabaki dute eskolara joatea. Zuzendariarekin hitz egin dute eta zuzendariak esan die oso zaila dela sare sozialetan gertatzen dena kontrolatzea eta, gainera, eskolaz kanpoko egoera dela. Hori dela eta, Asierren gurasoek erabaki dute ertzaintzara joatea salaketa bat jartzera..

Hasieran Asierrek ez zuen ezer esaten, baina oso lotsatuta sentitzen zen. Azken egunetan askoz mezu gehiago idazten hasi dira egunez eta gauez eta bere gurasoei kontatu die; ezin du gehiago.

Karmelek 10 urte ditu, futbola asko gustatzen zaio eta jolasgaraian beti mutilekin jolasten da. Eta futbolean aritzen ez denean bakarrik dabil, bere gelako neskek ez dutelako onartzen taldean. Esaten dute ez dutela harekin ibili nahi lesbiana delako, eta asko kritikatzen dute ilea nola daraman eta janzteko modua.

Gelako tutoreak asko erabiltzen du talde-lana, batez ere egoeraz konturatu denetik, eta saiatzen da Karmele integratzen talde horietan, baina taldekidek ez dute kontuan izaten berak egiten dituen ekarpenak, nahiz eta egokiak eta interesgarriak izan egiten ari diren lanetarako.

Karmelek nesken laguna izan nahi du eta talde-lana egiten dutenean bere iritziak kontuan izatea, baina entzun du ez dutela bere laguna izan nahi; beldurrez daude, agian haietako batekin ligatuko duelako.

Karmele triste dago, eta bakarrik sentitzen da. Ez du ulertzen zergatik esaten duten hori.

Tutorea kezkatuta dagoenez, tutoretza-saio batzuetan saiatu da gaia lantzen, baina ez du ezer lortu. Gainera neska horien gurasoekin bilera batzuk egin ditu egoera azaltzeko, baina gurasoen iritziz nesken kontua da eta haiek konponduko dute eta ez badute bere laguna izan nahi, ezin dituzte behartu.

Irakasle taldeak bilera egin du eta erabaki du Karmeleri eta haren familiari proposatzea datorren ikasturtean gelaz aldatzea. Bera pozik dago harreman ona duelako beste taldeko neska-mutilekin.